Wanneer een onderneming in financiële moeilijkheden verkeert, kan zij een gerechtelijke reorganisatie aanvragen. Vanaf dat moment treedt een moratorium in werking: een tijdelijke opschorting waardoor schuldeisers geen invorderingsmaatregelen mogen nemen. Deze procedure beschermt de schuldenaar, maar voor schuldeisers kan dit ernstige gevolgen hebben.
Het moratorium start onmiddellijk na de aanvraag. Eerst geldt een voorlopige opschorting van 23 dagen. Zodra de rechtbank de procedure toelaat, volgt het daadwerkelijke moratorium van maximaal 4 maanden, verlengbaar tot 12 maanden. In die periode kan de onderneming een reddingsplan uitwerken om faillissement te vermijden.
Voor schuldeisers betekent dit concreet dat zij geen beslag kunnen leggen, niet kunnen overgaan tot dagvaarding, geen faillissementsaanvraag kunnen indienen en lopende contracten moeten blijven uitvoeren, waardoor onbetaalde facturen zich kunnen opstapelen.
Toch zijn er manieren om de eigen positie te beschermen. Allereerst geldt het moratorium enkel voor schulden die zijn ontstaan voor de opening van de procedure. Voor nieuwe leveringen of prestaties mag men dus betaling eisen. Veiligheidshalve werkt men dan best met betaling vooraf, contante betaling of een bankwaarborg. Daarnaast biedt een correct opgenomen eigendomsvoorbehoud of een retentierecht extra zekerheid.
Wat je moet onthouden:de procedure gerechtelijke reorganisatie biedt bescherming aan de schuldenaar, maar heeft aanzienlijke gevolgen voor de schuldeisers. Zo kunnen schuldeisers onder andere geen beslag meer leggen of overgaan tot dagvaarding. Schuldeisers kunnen wel nog betaling eisen voor schulden die zijn ontstaan na de opening van de procedure. Extra zekerheid is mogelijk via voorafbetaling, bankwaarborg, eigendomsvoorbehoud of retentierecht. |
- - -
Dit artikel komt uit de NSZ-nieuwsbrief van 18 september 2025.
Wil je ons magazine ontvangen en gebruik maken van onze andere diensten? Word nu lid!
